W malowniczej dolinie Wisłoki, u stóp góry Liwocz, będącej najwyższym szczytem Pogórza Ciężkowickiego, znajduje się kilka miejsc wartych odwiedzenia. Ten ciekawy zakątek w pobliżu Jasła był po raz kolejny celem wyprawy rowerowej, zorganizowanej przez Klub Kulturalno-Turystyczny Jasielskiego Domu Kultury.

W wakacyjny, sobotni poranek 1 lipca br., kilkunastu rowerzystów wyruszyło na szlak. Atrakcyjna widokowo trasa prowadziła z Jasła przez malownicze okolice Jareniówki, Opacia, Bączala Dolnego, Lipnicy Górnej, Jabłonicy, Czermnej i Dębowej na owiany legendami trakt tzw. Las Piekło, gdzie według podań diabeł zrzucił ze szczytu góry muzykanta – basistę z rozpustnej karczmy. Legendy mówią też o grasujących w okolicy rozbójnikach. To przez nich droga prowadząca z Czermnej do Dębowej, przy której stała owa karczma, zwana była w dawnych czasach „Zbójeckim Traktem”.

Rowerzyści w miarowym tempie, z pewnym wysiłkiem pokonywali wznoszącą się drogę, docierając do Czermnej (woj. małopolskie, pow. tarnowski, gm. Szerzyny), leżącej u stóp góry Liwocz, w głównym grzbiecie Pogórza Ciężkowickiego, po południowej stronie Pasma Brzanki, w dolinie potoku Czermianka. Tam wyłoniła się przed nimi sylwetka drewnianego, zabytkowego kościoła pw. św. Marcina, pochodzącego z 1520 r., a obecnie pełniącego funkcję kościoła cmentarnego. Szczególną uwagę uczestnicy wycieczki skupili na wnętrzu świątyni: stropach i ścianach pokrytych polichromią figuralną z 1877 r., pięciu ołtarzach, a zwłaszcza na kopii obrazu Matki Bożej Pocieszenia – słynącej cudami od lat. Z historią świątyni i jej unikatowym wnętrzem zapoznała cyklistów miejscowa przewodniczka Julia Czech.

Drugim unikatem miejscowości, do której dotarli turyści był warsztat garncarski zmarłego artysty Juliana Szczygła. Po pracowni oprowadził ich Dariusz Szczygieł, syn garncarza, który z wielką dumą i ciekawymi szczegółami opowiedział o pracy twórczej swojego ojca.

Do Jasła rowerzyści wrócili przez okolice Błażkowej, Brzysk i Wróblowej, podziwiając po drodze sylwetkę góry Liwocz z Krzyżem Milenijnym.

Tradycyjnie atrakcjami wyprawy były: ognisko z pieczeniem kiełbasek zorganizowane przy posterunku Ochotniczej Straży Pożarnej w Błażkowej oraz mrożona kawa i lody w Brzyskach.

Wszyscy uczestnicy wycieczki wracali zadowoleni ze sprzyjającej aury, która ułatwiła im i uprzyjemniła pokonanie 52-kilometrowej trasy oraz atrakcyjności zwiedzanych okolic.

er

Kolejna wycieczka, zorganizowana 18 czerwca br. przez Klub Kulturalno-Turystyczny Jasielskiego Domu Kultury i Polskie Towarzystwo Turystyczno Kulturalne Oddział w Jaśle, powiodła w urokliwy i nie do końca znany teren Pogórza Gubałowskiego, którego łagodne, niskie wzgórza rozciągają się na wprost monumentalnych Tatr.

W pogodny, niedzielny poranek grupa turystów pod przewodnictwem Tomasza Wrony wyruszyła na około 15-kilometrowy szlak, biegnący przez cichą i spokojną krainę Podtatrza. Celem było zdobycie najpopularniejszego szczytu Pogórza – Gubałówki (1123 m n.p.m.). Na początek, wędrowcy przemierzyli podhalańską miejscowość Chochołów w dolinie Czarnego Dunajca, tuż przy granicy polsko-słowackiej, która zachwyca licznymi zabytkowymi chatami góralskimi zbudowanymi z bali, a usytuowanymi wzdłuż głównej drogi po obu ich stronach. Detale architektoniczne chat i ich jasna barwa przyciągały wzrok. W pobliżu pięknej, neogotyckiej świątyni pochodzącej z II połowy XIX w. trasa skręcała. Mijając kościół piechurzy, zwrócili uwagę na jego osobliwą bryłę oraz na stojący w pobliżu kamienny obelisk, upamiętniający Powstanie Chochołowskie.

Dalej droga wiła się wśród bujnych kwiecistych łąk i pól, a częściowo prowadziła przez las, na kopulaste wzniesienie Ostrysza. Podejście było dość wymagające, ale rewelacyjne widoki roztaczające się ze ścieżki rekompensowały z naddatkiem trud wspinaczki. Na zalesionym wierzchołku Ostrysza, grupa skorzystała ze stojących przy znaku geodezyjnym ławeczek, by odpocząć nieco przed dalszym marszem.

Zrelaksowani wycieczkowicze ruszyli polnym traktem wśród pól, łąk, pastwisk i leśnych zagajników w stronę Gubałówki. Szli łagodnymi wzniesieniami Tominowego Wierchu i Gruszkowego Wierchu, przez cały czas podziwiając skąpany w słońcu krajobraz z widoczną Babią Górą, Podhalem, Orawą, Beskidem Żywieckim i majestatycznymi Tatrami.

W pewnym momencie grupa ujrzała fragment masztu radiowo- telewizyjnego na Gubałówce, sygnalizujący cel wędrówki. Szczyt górujący nad Zakopanem przywitał piechurów gwarem turystów, licznych straganów z pamiątkami i punktami gastronomicznymi oferującymi rozmaite, góralskie kulinaria i przysmaki, z czego chętnie skorzystano. Racząc się góralskimi smakołykami wszyscy podziwiali rozległą panoramę całych polskich Tatr i Zakopanego.

Ostatnią, bardzo miłą atrakcją udanej wycieczki był zjazd wyciągiem krzesełkowym do Zakopanego.

er

Zdjęcia: Józef Kiełtyka