Najważniejsza jest radość tworzenia – twórczość Janusza Gilewicza

Działalność artystyczna Janusza Gilewicza, była głównym tematem 23. spotkania Klubu Ludzi z Pasją. Światowej sławy artysta polskiego pochodzenia, który przez ponad 30 lat mieszkał w Nowym Jorku opowiedział o swojej twórczości, 15 lutego br. podczas blisko dwugodzinnego spotkania w Jasielskim Domu Kultury.

Twórca rodem z Opola wyemigrował z Polski w latach 80. XX w. Trafił‚ do obozu uchodźców we Włoszech, w 1988 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Ponad 30 lat spędził w Nowym Jorku. Pochodzi z rodziny o wielopokoleniowych artystycznych tradycjach. Od 2020 r. przebywa w Polsce.

Artysta przybliżył obecnym historię swojej artystycznej drogi w Stanach Zjednoczonych, zaznaczając, że spełnienie tzw. „Amerykańskiego snu” nie jest tak proste, jak się czasami wydaje.

– Moja droga do sukcesu jako artysty, polegała na tym, że byłem na zewnątrz. Uważałem, że nie mogę się dostać do galerii, ponieważ po pierwsze, nie mam portfolio, a po drugie są ekskluzywne, mają swoich artystów i będzie mi ciężko się tam dostać. Natomiast pomysł sprzedania sztuki na ulicy okazał się najlepszy i sprawdził się zarówno w Rzymie, jak i później w Nowym Jorku – mówił twórca.

Gilewicz malując na skórzanych kurtkach zwrócił na siebie uwagę również środowisko muzyczne. Jego dzieła prezentowali pod koniec lat 80. XX wieku na swoich kurtkach m.in. tacy artyści jak: Joe Cocker, Stevie Ray Vaughan, David Bowie, Iggy Pop, czy Eric Clapton.

Jednak jak sam podkreśla jest malarzem z krwi i kości, lecz oprócz malowania klasycznych obrazów na płótnie, do tworzenia wykorzystuje także takie materiały jak: styropian, szkło, odzież, ptasie pióra czy asfalt. W 1992 roku wyjechał ze swoją wystawą do Tokio. Pobyt w Japonii zachwycił Gilewicza, sprawił, że poczuł się jak w domu. Podkreśla, że miał szczęście do ludzi, których poznał na swojej życiowej drodze.

– Poprzez te moje podróże, te 30 – ci parę lat trzymam się tego, co robię. (…) Nie wiadomo czy to moja otwartość, ciekawość i próba kontaktu z ludźmi, spowodowały, że otworzyły się nowe perspektywy, kontakty, prace i jakoś to powolutku zaczęło się układać i budować karierę czy moje posadowienie w tej strukturze bycia artystą – mówił Gilewicz.

Podkreśla, że Ameryka nauczyła go jednego: cokolwiek się robi, zawsze trzeba to robić na 100 procent. Angażować się w to całkowicie. Artysta słynie również z tworzenia trójwymiarowych obrazów na podłodze, jego „Living Hologram” cieszą się sporym uznaniem w środowisku artystycznym. Był projektantem i współautorem największego na świecie muralu 3D w Nowym Jorku.

– Przywiozłem ze sobą obrazy w stylu renesansowym. Natomiast ja twierdzę, że doskonałe obrazy są piękne i podziwiane, ale jest tu granica między widzem, a obrazem. Dlatego ja chciałbym tę granicę otworzyć dla widza, w taki sposób, żeby mógł stworzyć swój własny świat. I to spowodowało, że poszerzyłem swoją paletę artystyczną o obrazy abstrakcyjne czy intuicyjne. W tym momencie mojej kariery, a maluję już ponad 40 – ści lat, dla mnie najważniejszy w malarstwie jest proces twórczy. Dlatego, że w tym procesie twórczym odnajduję radość tworzenia – dodaje artysta.

Janusz Gilewicz wraz ze swoim uczniem i artystycznym partnerem, hollywoodzkim aktorem Bretem Robertsem, podczas wspólnych wystaw organizuje warsztaty malarskie dla chętnych zgłębienia sztuki malarskiej i zapraszają do wspólnego malowania.

Wśród zamawiających dzieła Gilewicza są znane na całym świecie studia filmowe, instytuty, galerie i koncerny oraz prywatni koneserzy sztuki.

Artysta w swojej twórczości porusza ważne problemy społeczne, dotyczące m.in. rasizmu. Obraz „Can’t we live??!” Janusza Gilewicza został powiększony do gigantycznych rozmiarów i znalazł swoje miejsce na witrynie jednego z najdroższych sklepów nowojorskiego Soho – Dolce & Galbana. Drugi projekt to sprzeciw przeciwko brutalności policji. Mural zatytułowany „Fight Racism & Police Brutality” trafił na jedyną czarną ścianę znanego butiku Reiss na West Broadway w Nowym Jorku. Jest odpowiedzią artysty na śmierć Georga Floyda z rąk policji.

Wspólnie z przyjacielem Wojciechem Domachowskim, pisarzem i filmowcem pisze własną biografię. Książka ukaże się prawdopodobnie w 2023 roku.

pch